Genieten geblazen & de ouders zitten in de lucht!

Ja mannen, wat een emotionele week voor mij! Niet te doen.
Gisteren zijn we met zijn vieren na het werk gaan eten voor onze 40ste bevalling te vieren. Dit was een zeer aangename ervaring en we hebben nog eens genoten van een overheerlijk pasta, eens is iets anders dan dieje rijst :). Om het compleet te maken zijn we daarna nog naar de film geweest. Les Misérables was het geworden en het was voor mij echt een bom van een film maar voor de helft van de zaal duidelijk niet aangezien het constant facebooken en het maken van lawaai hier normaal is. Toch had het wel iets, het was in het engels maar het was met Spaanse ondertiteling wat wel leuk was om ons (vooral mijn) Spaans bij te schaven! Al snel was het 12 uur en kwamen we weer eens thuis in de regen, niet ongewoon hier in Ecuador maar goed ik zal niet zagen over het weer hier aangezien ik weeral eens moet vernemen dat het weeral sneeuwt in België, crazy!!
Omdat we dus die dag driect iets gingen eten hadden we even de kledij van het persoon geleend. We voelden ons voor één dag echte Pro's :) We kregen al ster allures na onze 40ste bevalling.

en dan zagen wij over onze KHL stage pakjes ;)

We gingen de dag erna voor de laatste keer werken voor onze "paasvakantie". Het werd al bij al een drukke dag en iedereen kon minstens één bevalling doen. Wel konden we weer tal van complicaties waarnemen: 2 kindjes met meconiaal vruchtwater, mijn kindje was een schouderdystocieke waardoor ik de bevalling niet kon doen, de andere was zo een klein jong meisje zodat de bevalling niet echt super verliep en dan jammer genoeg nog een kindje van 41 weken (juiste zwangerschapsduur weten we niet mits mevrouw nooit op consultatie was geweest) moeten afgeven. Het jammere voor ons was dat we weer van niets wisten en het Eva haar beurt was om een bevalling te doen. Iedereen wist precies al dat het kindje niet meer leefde alleen wij weeral niet. Dit is zeer onaangenaam en hoor jullie al zeggen, dat staat toch in het dossier?! maar soms is het zo druk of ligt het dossier ergens, niet wetend waar waardoor het soms echt niet makkelijk is alles te weten over de mama. Toen Eva de bevalling deed viel me direct op dat het hoofdje er zeer raar uit zag en dat het kindje niet veel deed. Daar kwam het dan, dat machteloze gevoel en wordt je voor de zoveelste keer van je roze wolk getrokken, recht de grond in.

Vandaag werd er dan wel ook weer een mooie tweeling op de wereld gezet via een keizersnede, jammer wel want een tweeling is hier = sectio! Heel stom, tenzij ze te laat binnen komt en ze direct moet bevallen. Ik vond de twee zo schattig alleen had de éne wat meer gekregen dan de andere.

de tweeling

Een andere verschijnsel op de neonato was een echt giga kind. Ik kon het niet laten en trok er stiekem een foto van waarop de vroedvrouw dit had gezien en me vertelde dat ik er betere kon trekken :). Het is uiteindelijk uitgedraaid tot een heuse foto reeks, maar je zal dadelijk wel zien waarom. Ik weet niet hoe het komt maar voor mij is hij een echte loebas.

zoek de zeven verschillen

Loebasje

ik hoop dat het nu goed opvalt

hij kan ook schattig zijn!

Ook kon ik zo een schattige taferelen op foto zetten, eerlijk waar ik heb hier niets aan gedaan maar ik vond deze baby's zo schattig samen. Je moet je inbeelden dat de baby's gewoon ergens worden gelegd tot ze naar de MAT gaan. Niemand kijkt er nog echt naar om en als ze wenen, dan wenen ze! Deze twee vriendjes hebben elkaar dan toch maar gevonden, super om te zien!

lief toch he! O ja de doosjes rond hun hoofdje is om zuurstof te geven ;)

De bovenste baby was constant precies naar zijn eigen aan het wuiven  en ik vond het ook wel heel schattig om te zien. Toch nog voor iets goed die blikken doosjes waar die worden ingelegd. :)

De dag is weer voorbij gevlogen in de Sotomayor en over vliegen gesproken, dat zijn mijn ouders, broer en zus nu ook aan het doen. Jaja het is zover, ze komen mij bezoeken en waarschijnlijk ook een beetje van het weer genieten. Omdat het zes uur verschilt van tijd ( in het weekend wordt het er zeven :( ) zijn ze nu al opgestegen in Brussel, dat kan ik toch zien op de site van KLM wat trouwens super fijn is om te zien waar ze rond hangen( en om te zien dat zij wel van de eerste keer konden vertrekken "gggrrr, nog altijd baal gevoelens ').

 Rond middernacht Belgische tijd zullen ze dus bij mij aankomen ( voor mij zes uur in de avond) wat voor pret zal zorgen aangezien we de dag erna zeer vroeg vertrekken naar ons eerste uitstapje hier in Ecuador.
Het zal Cuenca worden, u wel bekend van een paar weken terug. Ik kon ze dit stadje niet weerhouden en zullen ze erna met mij en de andere meisjes onze koers verder zetten zoals Darwin heeft gedaan.

Ohja, niets minder dan de Galapagos eilanden zullen ons één week in Paradise feeling brengen! Het komt zo dicht bij, ons 'hoofd' uitstapje van heel de drie maand kan dan toch eindelijk plaats vinden. Daarna gaan we nog een weekje de bergen in (en sommige ook op). Ik zal dus niet heel veel kunnen bloggen maar wees gerust er komt een grondige update.

zo gaan wij daar ook liggen!

Jammer genoeg zullen ze dan terug naar België keren op mijn verjaardag (12 april), zeer vroeg in de morgen dus bij deze wie mij een kaartje wil sturen, het duurt twee weken voor het hier aankomt ;)

Ik hoop dat ze een goede vlucht hebben en dat ze de reis van wel 18 uur in totaal goed overleven.
Het zal bakken geblazen zijn als ze uitstappen want hier was het vandaag weer een goede 36°C, niet optimaal als je van 0° komt.
Voor ons is het nog werken dag morgen, maar dan vooral voor onze schooltaken. Ook gaan we onze les voorbereiden voor ons project naast het leven in het ziekenhuis.
We gaan seksuele voorlichtingen geven en moeten dit dus eerst nog goed voorbereiden.

Iedere dag vallen er wel gerellige uitspraken te bespeuren:

• Britte; "Zou ons taxi chauffeur ( de man die ons al elke avond naar huis doet, maar er vandaag niet was) nu gestorven of dood zijn?" Euhm Britte, ik denk dat dat hetzelfde is :-)
• Sien: amaai ik verjaar binnen twee weken
• Emma: ja, ik over een jaar en twee maanden
• Britte & Sien: we bekeken elkaar echt super bedenkelijk aan :) tien maanden is ook goed ze Emma!

Hou jullie goed vrienden, tot schrijfs!!!

Muchos besos,

Sienkes xXx