Laatste nacht Sotomayor

• Mijn laatste nacht was een feit, hopelijk toch want ik wil aan mijn 40 bevallingen geraken. De nacht verliep goed, er was wel wat te doen en heb geen moment stil gezeten. Dit maakt het ook veel makkelijker om wakker te blijven want ben echt geen nachtmens. Even en terugblik:

• De vroedvrouw die in de parto zaal de bevallingen moest doen weegt wel 150 kilo waardoor het moeilijk is er langs, onder over boven te kruipen als je een bevalling wil doen. Ook slaapt zij constant met behulp van panfluit muziek in de parto zaal en zet deze ook niet af tijdens de bevalling, ik geef toe dat geeft wel een sfeertje. Zij heeft zeer rare gewoontes, ze pakt de baby nog vast met de voeten en laat hem eventjes naar beneden hangen. Ook wilt zij dat al het bloed van de navelstreng naar de baby gaat voor je hem afnavelt. Vervolgens geeft ze de baby's altijd een stevige tik op de voetjes ook al huilen ze :) zeer raar!

• shockerend tafereel: ineens kwam er een jong meisje binnen en werd meteen naar de parto zaal geleid in principe dit denk ik toch aangezien ze precies uit het niet opdook. Bij het verbedden werd alles ineens heel erg duidelijk. In het bed troffen we de placenta aan, met de baby nog in de vruchtzak. Eva en ik konden onze ogen niet geloven, dit hadden we nog nooit gezien laat staan dat dit standaard kan gebeuren. Het kindje was precies nog ingepakt, het zou ongeveer 22 weken zijn (op die moment nog). Het meisje gaf geen krimp meer, ze was inmiddels al bevallen van het kindje en de placenta maar het was nodig ze nog in slaap te doen om de eventuele resten nog te verwijderen met een soort currettage (zeer pijnlijk tafereel). Als snel kon Eva waarnemen dat het kindje nog leefde, bij wonder want ineens ademde het waardoor de vliezen mee omhoog gingen zoals met een ballon. We schrokken ons dood waardoor ineens al het ander personeel door had dat het nog leefde, er werd niet echt naar het kind om gezien. Omdat de rest sliep ging een verpleegkundige de vliezen doorbreken en nam het kindje mee in een doek, opgerold wel eens waar wat voor ons een verschrikkelijk beeld was. Wat gingen ze toch met dat kindje doen? We volgende het kindje op de voet, en echt wel volgen want ze liep er heel de dienst er mee rond om te laten zien in plaats het op te vangen. Op een gegeven moment stonden ze met drie de discussiëren wat ze zouden doen, het kindje ademde misschien drie keer op een minuut. Ineens kon het niet snel genoeg gaan en zijn ze dan toch maar begonnen met reanimeren. Zo'n praktijken geraken er bij mij niet in, je laat gewoon dat kind niet leiden, het had al zolang zuurstof te kort, het kindje moet in mijn ogen echt een grote hersenschade zijn opgelopen.... Het laat mij echt koud en het zal niet de laatste keer zijn dat we dat zien.

• ook was een meisje dat we al even aan het volgen waren tijdens de arbeid. Na het onderzoeken van de ontsluiting besloten ze ineens een sectio te doen waardoor ze naar de andere kant van de zaal werd gebracht. Een half uur later zien we ze weer verhuizen naar de kant van de vaginale bevallingen waardoor we onze ogen niet konden geloven, zoals wel vaker die nacht. We kregen weer een slordige uitleg: eerst wilde ze een sectio doen omwille dat het hoofdje gekantelt is in het bekken en waardoor het geen gewone bevalling kon worden, daarna gaan ze toch proberen :s Hoe raar kunnen Ecuadorianen zijn ?

• Eva en konden weer slechte CTG (monitor) waarnemen waardoor we lang blijven staren naar het papier om duidelijk te maken dat het niet oké is. Zoals wel vaker komen ze dan kijken en zetten de CTG af, die dan soms verdwijnt met de noorderzon. Onaanvaardbaar noem ik dit, de patiënt heeft geen poot om op te staan als het niet goed gaat met het kind.

• Waar ik ook kiekenvel van krijg is dat ze echt geen comfort bieden aan de vrouwen. Zo hadden we een vrouw die naar het WC moest, we vertelde dit wel 6 keer aan een vroedvrouw, dokter, verpleegster en iedereen knikte ja, maar de vrouw is zeker een uur lang niet naar het WC gemogen.

• Ook wanneer een vrouw overgeeft is dit vaak expres niet opgemerkt. Zo heeft Eva uit een noodsituatie al eens een vuilbak gegeven mits er niets anders was.

• Ook moest ik een bevalling doen bij een student Gynaecologie die eigenlijk meer wouw flirten dan iets anders door te vragen wanneer ik jarig was waarop hij dood leuk vertelde dat er dan een feestje was, met hem natuurlijk. Ik vroeg gewoon kei veel uitleg over de bevalling en de techniek van hechten maar vond dat niet belangrijk. Alleen wilde hij dat ik een speciale techniek deed om te knippen, zeer raar. Alle geluk ben ik daar niet voor de vinden en weten de meeste dat ook wel ,ook wel een voordeel als je Spaans niet zo super is, dan versta jij ze niet :)

• Het nachtmaal was een hamburger met puree en rijst, ja die rijst dat doen ze bij alles :) Dit deed ons wel heel goed waardoor we de nacht goed doorkwamen.

• Ik kon het weekend afsluiten op 33 bevallingen, nog zeker zeven te gaan!

Besos