Laatste dagen met de familie

Na de ongelofelijk berg beklimming/afdaling trokken we de dag erna het centrum in van Guayaquil. Dit is een grote havenstad in Ecuador waar ook het ziekenhuis bevind waar ik mijn stage loop. Omdat die omgeving te gevaarlijk is, zeker voor toeristen besloten we enkel de mooie en veilige stukjes van de stad te ontdekken.
De hitte overviel ons al direct heel hard, hier hangt namelijk echt een drukke "vieze" warmte.
Omdat ik al even niet meer in het centrum was geweest hadden we onze lieve gids Ayla mee, een vroedvrouw van België die hier vrijwilligerswerk doet.
Samen gingen we naar het leguanen park net voor de grote kathedraal. Jullie wel al bekend van onze eerste week toen we op ontdekking gingen in februari. Ze vonden het heel leuk die beesten zo te zien tussen de mensen, al had ons mama volgens mij toch een beetje bang :)

De malecon, de grote promenade langs de chocoladerivier "guayas"hebben we volledig afgewandeld in de hitte. De moedige mannen probeerde alvast de lekkernij van hier, chevische. Dit is een koude soep met zeevruchten in. Dit moesten ze toch geproefd hebben voor ze vertrokken?!

Niet veel later kwamen er wolken opdagen zodat het lekker aangenaam werd. Goed voor ons want er stonden nog 444 trappen op ons te wachten, die van Las Penas!!
Het was zo leuk alles met hun nog eens over te doen en te zien dat ze er van genoten!

in de vuurtoren van las Penas 

onze Jochen kon de trappen niet aan :)

hoogste punt bereikt!

11 april was aangebroken met spijt in ons hart was dit de laatste dag voor mijn familie. Omdat zij pas in de avond hun vlieger hadden konden we nog iets gaan doen. We kozen voor Parque Historico, een park midden in Guayaquil met wat "exotische dieren". 

Ze konden dus rustig afsluiten met een mooie wandeling in het park, ons Elke met een empanada en onze Jochen met een lekker jugoke. Na nog eens te gaan eten in een Mall konden ze echt gaan inpakken. Snel nog wat inkopen gaan doen om het thuisfront te verwennen want dat is altijd wel fijn. 

laatste foto in Ecuador

De vlucht verliep niet vlekkeloos.  Eerst en vooral was onze papa één van de uitverkorenen om zijn valies te openen ter controle op drugs, wat hier niet abnormaal is. Ecuador is namelijk een van de "drugs" landen bij uitstek en het zou niet de eerste keer zijn dat ze proberen te smokkelen. Alle geluk was het niet de valies met al het lekkers, want sommige mensen moesten alle verpakkingen openen. Wel was het een valies waar het cijferslot niet goed meer van werkte, wat voor stress zorgde. 

Na een goed uur vertraging konden ze dan toch vertrekken. Onze papa was jammer genoeg niet zo goed geworden op de vlieger, waarschijnlijk omdat hij terug moest gaan werken en hij mij al miste :) 

Ons Elke haar valies was ook weer zoek, die kwam jammer genoeg niet aan in Zaventem. Uiteindelijk ben ik te weten gekomen dat ze toch al in Amsterdam stond, alle geluk want zij vertrok vandaag naar Portugal voor het ISF kampioenschap. 

Ze houden er een goed gevoel aan over, hebben de tijd van hun leven gehad en hebben nu de wel verwachte Jetlag! Wel kunnen we zeggen dat ze het zonnetje hebben meegenomen. Ik hoop en denk ook wel dat dat zo is, dat jullie heel hard aan het genieten zijn van het weer, de vele BBQ en terrassjes (JALOERS)!

 Jullie verdienen het! Ik mis dat wel , lekker gezellig samen met een glaasje wijn, dat kennen ze hier jammer genoeg niet, dus bij deze als ik terug thuis ben.....

Hier is het momenteel niet te doen heet, ik vrees dat we echt richting de 40 aan het gaan zijn, het zijn hier dan ook de warmste maanden van het jaar!

groetjes,

Sien